การวิเคราะห์วาทกรรมเชิงประจักษ์ ว่าด้วยความสัมพันธ์ระหว่างอัตราแลกเปลี่ยนและการส่งออกสินค้าอุตสาหกรรม (An Empirical Discourse Analysis on Correlations between the Exchange Rate and Exports of Industrial Products)

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์วาทกรรมในเชิงประจักษ์ ว่าด้วยความสัมพันธ์ระหว่างอัตราแลกเปลี่ยนและการส่งออกสินค้าอุตสาหกรรม ซึ่งก็เป็นอีกส่วนหนึ่งของวาทกรรมหลักที่ถูกผลิตซ้ำมาอย่างต่อเนื่องและยาวนานในสังคมไทยโดยผู้มีอำนาจหน้าที่ ทั้งจากแวดวงวิชาการ ภาครัฐ และภาคเอกชน โดยนำข้อมูลอนุกรมเวลาของอัตราแลกเปลี่ยน และการส่งออกสินค้าอุตสาหกรรม มาวิเคราะห์ด้วยสถิติขั้นสูง การวิเคราะห์ถดถอย และการทดสอบความสัมพันธ์เชิงดุลยภาพในระยะยาวด้วยวิธีของโจฮานเซน เช่นเดียวกับการส่งออก และส่งออกสินค้าเกษตร ด้วยการวิเคราะห์ถดถอยพบว่า อัตราแลกเปลี่ยนมีความสัมพันธ์ในทิศทางตรงกันข้ามกับการส่งออกสินค้าอุตสาหกรรม ขณะที่การทดสอบความสัมพันธ์เชิงดุลยภาพในระยะยาวด้วยวิธีของโจฮานเซน กลับแย้งว่าไม่มีความสัมพันธ์เชิงดุลยภาพในระยะยาวใดๆ ต่อกัน ยืนยันให้เห็นอีกครั้งว่าการกล่าวอ้างทรรศนะเหล่านี้ แม้เพียงลำพังสินค้าอุตสาหกรรม ก็มิใช่การบกพร่องโดยสุจริต แต่เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของกระบวนการการครอบงำเชิงวาทกรรม ด้วยการอำพรางให้อยู่ในรูปของความรู้และความจริง ซึ่งสมาชิกอื่นๆ ของสังคมไม่คิดหวาดระแวงหรือโต้แย้งThe objective of this study is to empirically analyze the discourse on correlations between exchange rate and exports of industrial products, which is another part that has been continuously and extensively reproduced in the Thai society by the authorities from academia, the public and private sectors. As with exports and exports of agricultural products, the study analyzes the time-series data of the exchange rate and exports of industrial products by advanced statistical analysis, regression, and the Johansen Cointegration Test. Through regression, we find that the exchange rate negatively correlate to exports of industrial products. On the contrary, Johansen Cointegration Test does not demonstrate any long-term equilibrium relationship. This outcome reaffirms that the claim of such view, though merely on industrial products, is not a defect in good faith but another example of the dominance of oriented discourse, which gives way for elites to take advantage as a camouflage in the form of knowledge and truth, while others in the society never suspect nor argue about it