English Abstract: Refah düzeyi, makro ölçüde ilerlemelerin izlenip gerekli stratejilerin belirlenmesi açısından önem taşımaktadır. Her ne kadar ekonomik unsurlar refah düzeyi değerlemesinin odağında yer alsa da yaşanan krizlerle birlikte eşitlik, sağlık, güvenlik ve kaliteli yaşam gibi sosyal konulara ilişkin endişelerin artması, bu değerlemede sosyal göstergelerin de göz önüne alınması ihtiyacını ortaya koymaktadır. Halihazırda, İnsani Gelişmişlik Endeksi ve Dünya Mutluluk Endeksi gibi geliştirilen birçok endeks bulunmaktadır. Her bir endeksin göstergeleri farklılaşmakla birlikte genel olarak “sağlıklı ve uzun yaşam”, “eğitim”, “cinsiyet eşitliği”, “yaşam standardı”, “işgücü” gibi konuların öne çıktığı görülmektedir. Bu çalışmada, söz konusu alanlara ek olarak “iş çevresi”, “iletişim alt yapısı”, “savunma” ve “nüfus” boyutlarındaki göstergelere de yer verilmiştir. Her bir endeksin odak alanı çerçevesinde kapsayıcı ve hepsini temsil etmesi açısından çok boyutlu, mevcut sosyo-ekonomik refah düzeyi endekslerine alternatif olabilecek bir endeks geliştirilmiştir. Bu endeksin etkinliğini test etmek amacıyla ARAS yöntemi kullanılarak G-20 ülkeleri üzerinde bir uygulama yapılmış ve sosyo-ekonomik refah düzeyi açısından öne çıkan ülkeler sıralanmıştır. Analiz bulguları, ilişkili endekslerle karşılaştırıldığında benzer sonuçlar elde edildiği görülmüştür. Sonuçlara göre Avustralya, Kanada, Amerika, Almanya ve İngiltere’nin en yüksek sosyo-ekonomik refah düzeyine sahip ülkeler olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte Türkiye, Güney Afrika, Endonezya, Brezilya ve Hindistan ise son sıralarda yer almaktadır.English Abstract: The level of well-being is important in terms of monitoring macro-level progress and determining the necessary strategies. Although economic factors are the focus of the well-being level assessment, an increase in concerns about social issues such as equality, health, safety, and quality life, along with the crises, reveals the need to consider social indicators in this valuation. Currently, there are many indices developed such as the Human Development Index and the World Happiness Index. Although the indicators of each index differ, it is seen that subjects such as “healthy and long life”, “education”, “gender equality”, “standard of living”, “labor force” come to the fore. In this study, in addition to these areas, indicators on the dimensions of "business environment", "communication infrastructure", "defense" and "population" are included. In terms of the scope of the focus area of each index, an index has been developed that can be an alternative to multidimensional, socio-economic well-being level indices in terms of representing all. To test the effectiveness of this index, an application has been made on the G-20 countries using the ARAS method and the countries that stand out in terms of socio-economic well-being level are listed. Comparing the findings with the related indices, similar results were observed. According to the results, it has been determined that Australia, Canada, America, Germany, and England are the countries with the highest socio-economic well-being level. However, Turkey, South Africa, Indonesia, Brazil, and India are located in the last row
